De bruiloft van Robert en Jolinda, waar moet ik beginnen. Wat was het een prachtige dag!
Ik begon de morgen bij Robert, die toen ik aankwam, nog heerlijk aan een bakkie koffie zat. Terwijl zijn vader nog een laatste borstel over de auto haalde, hielp zijn moeder Robert met zijn prachtige pak. Buiten zag alles er ook mooi versierd uit, echt de start van een feestelijke dag.
Bij Jolinda was het niet veel anders. Ook daar zag alles er prachtig uit. Toen ik aankwam was de kapper al klaar met haar haar en hielp moeders Jolinda in haar jurk. En die schoenen, die had ze speciaal uit Australië besteld.
Na een heerlijke ontmoeting reden we naar de Heerlijkheid Mariënwaerdt in Beesd voor de shoot. Ook de rest van de dag zou op het landgoed plaatsvinden dus we konden, toen we klaar waren zo door rijden.
En toen ging het mis… Voor de ceremonie wilden Robert en Jolinda zich nog een beetje schoonmaken. Robert bukte en hoorde een hele grote krak, uit zijn broek gescheurd. Een van de ceremoniemeesters belde naar de zaak waar het pak vandaan kwam voor een vervangende broek terwijl de andere ceremoniemeester met een naald en draad, zo goed en zo kwaad als het ging, de broek weer bij elkaar naaide.
Tijd voor de ceremonie, opa voorop met de rozenblaadjes. Robert erachteraan. Voor een prachtige backdrop wachtte hij Jolinda op die door haar vader weggegeven werd.
Na de ceremonie, inclusief prachtige eigen geschreven geloften, trok Robert een biertje open en proosten ze op hun nieuw begonnen leven samen.
Tijd voor duiven, confetti, bruidstaart en groepsfoto’s. Tijdens de foto’s kwam de ceremoniemeester weer terug met de vervangende broek, maar die hebben we nog maar even uitgelaten aangezien ik de vrienden al had horen zeggen dat ze Robert wilden gaan gooien. En man, wat ging dat hoog!
Tot nu toe was het de hele dag nog droog geweest, fantastisch! Toen Robert en Jolinda bij de kerk aankwamen kwam het met bakken uit de lucht, geen probleem want we zaten toch binnen. Tijdens de dienst maakte ik de bedankkaartjes en ouderboekjes en reden we daarna nog even naar Robert thuis om met de trekkers en hoogwerker op de foto te gaan.
Terug op Mariënwaerdt werd er getoost, gefeliciteerd, gegeten en in levenslopen herinneringen opgehaald. Na het eten hebben we in de jachtkamer nog wat foto’s gemaakt. Die konden niet ontbreken want Robert jaagt zelf ook. Voor de receptie gingen de mannen nog even voor een mannenmomentje naar een andere ruimte om een Jägermeistertje te drinken en de vrouwen dronken een lekker wijntje, aten chocolade en kletsen wat af.
Ik liep met paardenmeisje Jolinda nog even naar de paarden voor een paar foto’s en toen was het echt tijd voor mij om te gaan. Ik heb zo ontzettend genoten van deze dag. Dat is vast in al deze foto’s te zien.
Ro en Jo, heel veel liefde en geluk op jullie levensweg samen!
